Nic ponadto nie widziałem, ale najlepsze moim zdaniem "Zostawić Las Vegas". Dalej "Stracony weekend" (masz scenę delirium) i "Pod wulkanem". Nie znam dokładnie przebiegu choroby alkoholowej, ale Cage robi w tym filmie ogromne wrażenie. "Stracony weekend" bardzo odważny jak na swój czas i pewnie aż za odważny, bo film miał mieć inne zakończenie, no ale nie mogło się obyć bez happy endu. No "Pod wulkanem", gdzie bohaterem też jest zamożny człowiek, otoczony kochającymi ludźmi, kończący na tyłach jakiegoś obskurnego baru.

Sorry, że nie w temacie, ale dodam tylko, że alkoholizm jest sprawą drugorzędną w tym filmie. Pierwszorzędną jest kwestia prawdy. Kłamstwo może być chorobliwe i zniewala człowieka bezboleśnie, ale może powodować taki sam wstręt do siebie jak obszczane gacie i niemyte przez lata ciało. Nie chciałam, żeby zabrzmiało tak turpistycznie, więc dodam: idzie wiosna!

Polecam Ci w takim razie film "Ćma barowa" i ewentualnie jego remake "Factotum", chociaż uważam iż Ćma barowa bardziej oddaje ciemny i smutny klimat alkoholizmu. Poza tym filmy te są na podstawie książek Charles Bukowskiego, z którego dziełami też polecam Ci się zapoznać. Dużo z jego książek jest autobiograficzna, które opierają się na jego alkoholicznym życiu, przepuszczaniu kasy w barach i spania w spelunach. Pozdrawiam.

Również znam alkoholizm z autopsji (rodzina alkoholika) i według mnie najlepszym filmowym pochyleniem się nad tym problemem jest Wszyscy jesteśmy Chrystusami. Być może dlatego że jest najbardziej osobisty.
Nie zgodzę się co do samego Lotu. Film jest po prostu w innej konwencji. Nie każdy film o tej tematyce musi w sposób naturalistyczny pokazywać zmagania alkoholika z własnym organizmem. Film jest miksem gatunkowym przez co może być łatwiejszy w odbiorze (w pozytywnym tego słowa znaczeniu). Może dotrzeć do większej liczby ludzi. Nie zgadzam się również co do zakończenia. Absolutnie nie widziałem moralizowania. Z tym nie mogę się zgodzić zupełnie. Co do ckliwości i patetyczności. Też nie do końca. Końcówka filmu ma być po prostu wzruszająca (i tutaj również bez pejoratywnego zabarwienia tego słowa). Dzięki temu film może bardziej zapadać w pamięć. Zmuszać widza do głębszego odbioru. Wiem że niektórych ten środek artystyczny drażni. Ja go akceptuję pod warunkiem że jest świetnie wykonany (a Zemeckis to potrafi).
Innych tytułów niż te które wymieniłeś raczej Ci nie polecę. Chociaż w komentarzach czytałem pozytywne opinie o filmie Tylko strach. Osobiście tej pozycji nie widziałem, więc ciężko mi to zweryfikować.
"Czy według Ciebie kino fabularne potrafi w sposób szczery i naturalistyczny stworzyć portret osoby cierpiącej na chorobę alkoholową?" Potrafi. Tylko też sama choroba nie ma tylko jednego oblicza. Różni się tak samo jak różni są ludzie którzy na nią chorują. Dlatego nie każdy naturalistyczny portret będzie odpowiadał Twoim doświadczeniom.

tez tak uważam, to mocny film. wbrew temu jak się film reklamowalo - komedia - to jest to raczej tragedia (nie ma pośredniego tutaj określenia). z pozoru irytujący, ale jkak ktoś glebiej w tym posiedzi i poczuje, to pamięta się o nim dluuugo.

Pętla

Wstyd - najlepszy film o uzależnieniu, bo pokazuje wszystkie etapy.

„Kiedy mężczyzna kocha kobietę” oraz „Zabawa, zabawa”.